Franka Hummels Freelance journalist

Jij deed niet mee toen de mailtjes voor voetbalpools om je oren vlogen. Je bent vergeten het lijstje in te vullen.  Je dacht: ‘Ik weet toch niets van voetbal.’ Je dacht dat het je niet interesseerde. Maar ja. Nu is het zover en moet jij, toch maar in het oranje uitgedost, steeds bier halen. En dan morgen, bij de koffie-automaat. Collega’s geven elkaar high fives omdat ze een of andere obscure wedstrijd goed hebben voorspeld. Hm, ja. Dat had jij eigenlijk ook wel gewild.

Wanhoop niet! Okee, het feest in Brazilië is reeds losgebarsten, maar je kan nog steeds meedoen aan een pool. Aan deze pool. Instappen kan op elk moment en met versloffen hoef je je kans op winst nog niet te verspelen. Dit is  Dé pool voor uitstellers en twijfelkonten. De sullenpool. 

Wat kun je winnen: Veel eer en eerbied. De deelnemers die dat willen gaan een avond met elkaar drinken. De winnaar mag de stad kiezen, en wordt die hele avond vrijgehouden. 

Wat kost het: Als je mee gaat stappen leg je jouw deel voor de winnaar in. Iedereen die niet meegaat doneert 10 euro aan Oxfam of een ander goed doel. 

Hoe werkt het: Stuur een mail naar franka.hummels@gmail.com. Je krijgt dan toegang tot een google spreadsheet waarin je je voorspellingen in kunt vullen. Invullen mag steeds tot 5 minuten voor de wedstrijd. Je hoeft dus niet alles in één keer in te vullen en je mag wedstrijden overslaan.  In de comments is veel ruimte om elkaar af te zeiken. 

En hoe win je dan? Voor elke goed voorspelde winnaar krijg je 1 punt. Heb je de puntenverdeling goed, dan krijg je daar nog 2 punten bij. Wie op het einde het meeste punten heeft, heeft gewonnen. 

Beste  Geert,

Je stelde de vraag: ‘Willen jullie meer of minder Marokkanen?’. Wij vonden die vraag een beetje gek. Maar goed: doe maar meer.

En we laten je graag zien waarom. Op 10 mei vindt het ‘Meer Marokkanen’- Feest plaats in de Tolhuistuin in Amsterdam Noord. Iedereen is welkom, en jij al helemaal. Want ons feest staat in het teken van Marokkaanse cultuur. Hedendaagse muziek, kunst, dansen en natuurlijk eten. ‘Meer Marokkanen’ vindt dat namelijk de beste manier om elkaar – en een andere cultuur – beter te leren kennen: samen feest vieren.

Op 10 mei is het dus zo ver. Van 21uur tot 2 uur kan iedereen terecht in de Parodisozaal van de Tolhuistuin. Dat kost tien euro, dat is exclusief servicekosten, maar inclusief hapjes. (Er is uiteraard geen winstoogmerk)

‘Meer Marokkanen’ wordt georganiseerd door een groep Nederlanders van Nederlandse en Marokkaanse afkomst. Via sociale media vonden ze elkaar, kort nadat jij je uitspraken deed. Rajae El Mouhandiz en Ike Breed hebben het meeste werk verzet.

De Facebookgroup www.facebook.com/meermarokkanen wist in korte tijd meer dan 15000 likes te verzamelen.  De line up bestaat uit: Ome Omar, Naima El Bezaz, Rajae El Mouhandiz, Einstein Barbie, Sami (Kasba), Mannekijn, Muna Shirwa, Hind Hakki en DJ’s: Rebel UP!, Redeau Ré, SinuZ

Graag horen we of je ook komt!

Vriendelijke groet,

Franka Hummels

Uitnodiging

PERSBERICHT

“Ons huis betekent bijna alles voor ons”, zegt Jotaro Wakamatsu, terwijl hij neerstrijkt op een van de rieten matten in de ontvangstkamer. Hij wijst om zich heen: de simpele papieren kamerschermen, het huisaltaar. Zijn vrouw, een gepensioneerde lerares Engels, komt uit de moderne keuken aanlopen en serveert thee op de lage tafel. Meneer Wakamatsu heeft daar al een stapel vergeelde dossiermappen neergelegd.

Het huis van de Wakamatsu’s staat in Haramachi, een slaperig stadje met één, praktische, winkelstraat. Het ligt nog geen dertig kilometer van de kerncentrale van Fukusjima Dasji. Het echtpaar is pas een paar maanden terug van hun gedwongen evacuatie. Of het veilig is? Yotaro haalt zijn schouders op. “Veilig, veilig. We zijn al oud. Dit is ons huis.”

Gangnam Style is het eerste Koreaanse liedje dat Nederlandse dansvloeren weet te vullen. Maar in Azië is Koreaanse cultuur al ruim tien jaar hartstikke cool. Vooral de soaps trekken een miljoenenpubliek. En daarmee zetten ze Zuid-Korea op de kaart als vakantieland.

“Oppan Gangnam Style!” Koreaanse muziek schalt nu ook uit Nederlandse radio’s. Psy’s superhit werd ruim een miljard keer bekeken op Youtube en voorlopig lijkt zijn opmars nog niet te stuiten. Enigszins gezet, altijd bezonnebrild en zelfgekozen raar is Psy niet het prototype van de bekoorlijke man. Maar voor Kanako uit Tokyo deert dat niet. Psy is slechts het topje van de Koreaanse ijsberg. Ze legt haar handen op het hart:  “Koreaanse mannen zijn zo romantisch! Ze hebben échte aandacht voor hun vrouw, en ze hebben goede manieren!” Zelf kent ze geen Koreaanse mannen, maar ze heeft haar overzeese buurland wel een paar keer bezocht. “Het is er zo mooi, zo puur. Authentiek, dat is het woord.”

Ook in 2014 sta ik graag voor je klaar. Ik hoop dat het weer een divers jaar mag worden!

Waarvoor kun je zoal bij me aankloppen?

• Diepgravende reportages uit binnen- en buitenland, aansprekende interviews
• Het versterken van een radioredactie
• Lezingen over Wit-Rusland, dictatuur of Tsjernobyl
• Cursussen over bijvoorbeeld toegankelijk schrijven of buitenlandjournalistiek
• Willekeurige wilde plannen

Over wat ik in 2013 deed, kun je meer lezen na ‘lees meer’.

De volgende column schreef ik voor de Freelancers Associatie: 

‘Ga je nu alweer op vakantie?’ De vage kennis die ik op het vliegveld tegen het lijf loop bedoelt het niet kwaad, dus ik trek mijn gezicht in een beleefde grimas. Okee, op de plek waar ik straks uit het vliegtuig kom, is het wel zomer. En nee, voorlopig hoef ik me niet om  acht uur ’s ochtends in Hilversum te melden.  Ja, ik ga mijn dagen vullen met superinteressante activiteiten die ik helemaal zelf heb bedacht.  Het is waar hoor: ik popel om straks het entreestempel op mijn visum te krijgen, ik verheug me enorm op deze reis.

Maar vakantie? Ik zal in taxi’s zitten met chauffeurs die doen alsof ze geen Engels kunnen, terwijl ik echt op tijd bij mijn afspraak met meneer de belangrijke bobo moet zijn. De prijs die door deze crisissituatie ontstaat zal op mijn toch al niet brede budget drukken. Ik zal in helse spraakverwarring raken met nota bene mijn tolk.  In mijn hotelkamer zal ik eenzaam tot diep in de nacht proberen de vele indrukken van de dag van me af te schrijven. Ik zal met mijn dure spullen door ongure steegjes lopen op zoek naar een internetcafé met een beetje snelheid, zodat ik mijn stuk op tijd de deur uitkrijg. Ik  ga werkdagen tegemoet van minstens tien uur, maar ik gok op gemiddeld veertien uur. Ik ga op reis om ter plekke mooie journalistieke verhalen te maken. Droombaan? Ja. Vakantie? Nee.

Deze zomer maakte ik me er in de Volkskrant boos over dat het woord Oostblok nog steeds in die en andere kranten opduikt. 

Hier lijkt nog steeds het misverstand te heersen dat Bulgarije en, zeg, Litouwen twee namen zijn voor hetzelfde. Niets is echter minder waar, schrijft Franka Hummels.

Het was flink mis in Sofia deze week. Duizenden demonstranten eisten het aftreden van de Bulgaarse regering. Bij wijze van protest werden politici en journalisten ingesloten in het parlementsgebouw. Midden in de nacht werden ze met veel geweld bevrijd.

De berichtgeving over deze gebeurtenissen in Nederland was opvallend. Zo ook in de Volkskrant: naast een kort bericht over de protesten stond een artikel onder de kop: ‘In voormalig Oostblok staat niemand nog boven de wet.’ In deze analyse werden -interessante – corruptieschandalen in Litouwen, Tsjechië en Slovenië met elkaar vergeleken.

Na een half jaar omzwervingen in Japan, Zuid-Korea, China, Vietnam en Cambodja ben ik nu al weer ruim twee maanden op Nederlandse bodem. Inmiddels ben ik zelfs alweer behoorlijk gewend. Ik werk natuurlijk weer bij de NCRV op radio 1, een van mijn favoriete opdrachtgevers. Maar daarnaast heb ik ook ruimte voor andere klussen. Dus klop vooral bij me aan voor mooie (buitenland-)reportages, diepgravende interviews, lezingen (bijvoorbeeld over Wit-Rusland, kernrampen of dictatuur), op maat gemaakte schrijfcurssen of voor willekeurige wilde plannen. Ik houd me van harte aanbevolen.