“Ons huis betekent bijna alles voor ons”, zegt Jotaro Wakamatsu, terwijl hij neerstrijkt op een van de rieten matten in de ontvangstkamer. Hij wijst om zich heen: de simpele papieren kamerschermen, het huisaltaar. Zijn vrouw, een gepensioneerde lerares Engels, komt uit de moderne keuken aanlopen en serveert thee op de lage tafel. Meneer Wakamatsu heeft daar al een stapel vergeelde dossiermappen neergelegd.
Het huis van de Wakamatsu’s staat in Haramachi, een slaperig stadje met één, praktische, winkelstraat. Het ligt nog geen dertig kilometer van de kerncentrale van Fukusjima Dasji. Het echtpaar is pas een paar maanden terug van hun gedwongen evacuatie. Of het veilig is? Yotaro haalt zijn schouders op. “Veilig, veilig. We zijn al oud. Dit is ons huis.”
Lees meer >>