Franka Hummels Freelance journalist

Op 25 februari organiseerde ik samen met Arja van den Bergh het Oost-Europees Overlastfeest in Utrecht. Meer dan 500 mensen, onder wie veel journalisten, genoten van de hapjes, drankjes, Molvanezen en muziek. Ze merkten: Oost-Europa is leuk! Hier meer informatie .

Ik ben in Tel Aviv en moet naar Eilat. Dat is een puzzel, maar ik heb het buskaartje al bemachtigd. Voordat ik naar het perron op zoek ga, mag ik eerst lunchen. Mijn vlucht vertrok om 23:55 en het loopt inmiddels opnieuw tegen twaalven.

Bij de broodjeszaak bestel ik een zwarte koffie. Ik kan het schrift niet lezen, dus wijs ik op een willekeurig broodje. “Is this sandwich vegetarian?” wil ik weten. De jongen die me bedient snapt me niet. “Meat?” probeer ik opnieuw. “No, no, only groceries.”

Achter me staat een jongen in een groen uniform, met een geweer in zijn handen. Hij is jong, ik zou zijn moeder kunnen zijn. Of mijn moeder toch in elk geval redelijkerwijs zijn oma.

In Israel moet je overal je tas laten controleren en zie je overal jonge dienstplichtigen. Dat zegt iedereen, altijd. Ik zag het vorig jaar in Jeruzalem vooral in combinatie. Hier, in het busstation is het anders. De jonge wapendragers zoeken nieuwe DVD’s uit, kopen handtassen met gouden hengsels, drinken macchiatio’s en zijn met heel veel. Losgezogen, en daarom indringender.

In Nederland is het tweede kerstdag. Op het perron graaf ik in mijn tas naar mijn zonnebril. De bus komt. Het is me weer gelukt me in alle vreemdheid in de juiste richting te begeven. Ik heb plaats 35. De boterham met boodschappen ligt onhandig op mijn schoot. Die jongen van daarnet heeft de stoel naast me. Er komt per ongeluk geitenkaas aan de loop van zijn geweer, maar hij merkt het niet. 

In oktober was ik in India. Maar ik heb mijn tas nog niet uitgepakt, of ik sta alweer in de startblokken om op reis te gaan. In januari ga ik naar het Midden Oosten, in april naar Oeganda en later dit jaar naar China. Zoals altijd ben ik van plan om onderweg veel te werken. Ik ben daarom opdrachtgevers aan het benaderen met mooie verhaalideeën. Maar ik heb zeker ruimte voor meer. Dus wie een verhaal uit het nabije of verre Oosten wil, moet vooral bij me aankloppen!

Op 1 december geef ik een lezing in Middelburg over -jawel- leven in besmet gebied. Meer info hier.

Franka wil weer eens naar een oud rampgebied. Maar voor dit verhaal heeft ze nog geen opdrachtgever…. Wie is geïnteresseerd?

Eind deze maand ga ik vijf weken naar India. Ik ga onder andere mee met deze bijzondere reis, maar daarna ook nog op pad om mooie reportages te maken. Uiteraard ben ik al bezig om kranten en tijdschrijften te benaderen met verhaalvoorstellen, maar ik ben zeker nog beschikbaar voor andere opdrachten!

Afgelopen augustus was ik weer even in Minsk. Het was heel fijn om iedereen weer te zien en lekker over de Prospekt te wandelen. Toch was het niet alleen maar leuk. Mijn vrienden waren erg gespannen. Op basis van een verdrag heeft Litouwen de bankgegevens van 400 Wit-Russen doorgegeven. Die mensen kunnen nu in Wit-Rusland vervolgd worden wegens belastingontduiking. Het ’toeval’ wil dat het vooral mensen uit de oppositie betreft, die inderdaad hun inkomen in Litouwen ontvangen. Hun werk in Wit-Rusland is immers verboden en ze betalen inderdaad geen belasting. Als ze voor de rechter moeten komen, zijn ze dus zonder meer schuldig. De eerste mensen zijn al opgepakt, waaronder de leider van Valik’s mensenrechtencentrum Viasna. Een aantal van mijn vrienden heeft zo’n Litouwse rekening…

Siarzhuk vertelde bovendien dat zijn vader naar aanleiding van de demonstraties na de presidentsverkiezingen is ontslagen. En dat terwijl hij niet eens gedemonstreerd heeft. Hij werd bij voorbaat al gezien als oproerkraaier.

Afgelopen week dronk ik op Schiphol een kopje koffie met Vola Kuzmich, die ook een rol speelt in De Generatorgeneratie. Ze was net een week op Terschelling geweest, waar ze deelnam aan een ‘Comic Jam’ van Comixiade. Een groepje tekenaars sluit zich korte tijd op om vervolgens gezamenlijk de aanzet voor een stripverhaal te maken. Vola krijgt naast haar normale vormgevingsklussen, steeds vaker illustratie-opdrachten.  (klik op ‘lees meer’ voor toelichting, meer beeld en haar visie op de recente ontwikkelingen in Wit-Rusland.)

Enorme inflatie voor de Wit-Russische roebel en verhalen over lege schappen. Hoe zit dat, en wat betekent het voor Paulina?

Op 25 mei ging ik met een groep Maastrichtse promovendi aan de slag om ze een kijkje te geven in het hoofd van een journalist.