En, hoe was het in Duitsland? 

Nou, dat beschreef ik bijvoorbeeld hier, in Villamedia, het vakblad voor Nederlandse journalisten. (Deze link is gratis). 

“Koud een dag was ik als uitwisselingsjournalist gestationeerd bij de Thüringer Allgemeine, of daar tutoyeerde ik de Oekraïense ambassadeur in Duitsland al. ‘Und was denkst du als Botschafter davon?’ Bam. Hakkelend legde ik uit dat ik zó mijn best deed om de taal goed te spreken, dat de Duitse ‘Höflichkeit’ er bij inschoot. De rare buitenlandse werd snel vergeven, maar niet door haarzelf.”

In Nieuwe Revu deed ik verslag van de toespraak die Geert Wilders voor Pegida een Dresden hield. Hier is een betaallink via Blendle. 

“De pers, die schrijft maar wat. Daarom wil de zojuist aangehaalde vriend van Ulli zijn naam ook niet zeggen. ‘U lijkt aardig en eerlijk, mevrouw. Maar wie zegt dat ik u kan vertrouwen? Of anders uw chef? Die mensen werken toch alleen in hun eigen belang, die geven niet om de waarheid.’” 

Op BKB campaignwatch schreef ik hoe ik me verbaasde over de manier waarop Duitsland met Pegida omging. 

“Laten we naar de tegenstanders kijken. Ook zij komen braaf opdraven als Pegida ergens een demonstratie houdt. Ze schreeuwen dat Pegida fascisten zijn. Maar wat is de overtuigingskracht daarvan? Denkt ook maar iemand van die Pegida-mensen ´check, goed punt´? Of een van de mensen die vanaf het balkon de twee groepen agressief tegenover elkaar ziet staan, denkt die ´oja, laat ze toch maar komen, die vluchtelingen´?”

Voor de Thüringer Allgemeine schreef ik natuurlijk verscheidene columns. Die staan niet online, maar wie nieuwsgierig is stuur ik graag foto’s zoals die die deze tekst illustreren. 

Ik heb ontzettend veel geleerd, over Duitsland, over Thüringen, over Duitse media, over deze lokale nieuwsredactie. Wat ik niet had verwacht, is dat mijn Duits zó goed zou zijn dat ik het zou aandurven om drie uur lang een Duits studentengehoor toe te spreken in hoe Nederland en Duitsland verschillen in hun standpunten over wat de Europese Unie zou moeten doen met de situatie in Oekraïne. Maar dat durfde ik dus wel. Nee, mijn praatje was niet foutloos. Maar de studenten hebben elke zin begrepen. Gaaf, ik ben nu een taal rijker. 

Natuurlijk doe ik mijn ervaringen in Erfurt graag verder uit de doeken, als daar interesse voor bestaat.